Američki indijanski ratovi
Poznati i kao Indijski ratovi ili Ratovi prvih naroda (fr. Guerres des Premières Nations), skupni je naziv za različite oružane sukobe u kojima su se borile evropske vlade i kolonisti, a kasnije vlade i doseljenici, protiv raznih plemena Američkih indijanaca i Prvih nacija. Ovi sukobi su se odvili u Severnoj Americi od vremena najranijih kolonijalnih naselja u 17. veku do početka 20. veka. Razni ratovi su rezultat raznih faktora, uključujući kulturne sukobe, zemljišne sporove i krivična dela počinjena od strane obe strane. Evropske sile i njihove kolonije takođe su privukle indijanska plemena kako bi im pomogli da vode ratove protiv drugih kolonijalnih naselja.
Nakon Američke revolucije, mnogi su sukobi bili lokalni za određene države ili regione i često su uključivali sporove oko korišćenja zemljišta; neki su obuhvatali cikluse nasilnih odmazdi. U Kanadi je 11 Numerisanih ugovora koji pokrivaju većinu zemalja Prvih naroda ograničio broj takvih sukoba.
Kako su se doseljenici širili na zapad preko Amerike i Kanade posle 1780. godine, oružani sukobi su se povećavali u veličini, trajanju i intenzitetu između doseljenika i različitih plemena indijanaca i Prvih nacija. Vrhunac je došao u Ratu iz 1812. godine, kada su se velike Indijske koalicije na srednjem zapadu i jugu borile protiv Sjedinjenih Država i izgubile. Sukobi sa doseljenicima postali su mnogo ređi i obično su se rešavali sporazumom, često prodajom ili razmenom teritorija između savezne vlade i određenih plemena. Zakonom o preseljenju Indijanaca iz 1830. godine ovlaštena je Američka vlada da sprovede uklanjanje Indijaca sa istoka reke Misisipi prema zapadu na Divlji zapad, posebno u Oklahomi. Savezna politika uklanjanja na kraju je rafinirana na Zapadu, kako su američki doseljenici nastavili da šire svoje teritorije, da bi se indijanska plemena preselila u posebno namenjene i federalno zaštićene i subvencionisane rezervate.