BGM-71 TOW
TOW je II generacija PO raketnih sistema uvedena u operativnu upotrebu 1970. godine. Opremljena je poluautomatskim vođenjem po metodi tri tačke SACLOS kod kojega operator drži cilj na sredini optičkog nišana dok istovremeno senzor prati odstupanja IC izvora u stražnjem delu rakete od nišanske linije i putem dve žice šalje signale za korekciju putanje. Prva serijska varijanta BGM-71 dometa 3000 m ulazi u operativnu upotrebu 1970. godine, te se uspešno koristila u vijetnamskom i IV arapsko-izraelskom ratu. Tokom operativne upotrebe raketa je stalno modernizovana, pa se već 1976. godine uvodi prva poboljšana varijanta BGM-71A kod koje je žica za SACLOS vođenje produžena na 3750 m, a naredne godine je dopunjena i pasivnim IC sistemom za noćna dejstva. U to vrijeme je to bila raketa sa najmasovnijom proizvodnjom u svetu sa gotovo 200.000 primeraka isporučenih za SAD i još 52.000 stranim kupcima do 1978. godine.
Naredna varijanta BGM-71C Improved TOW 1982. godine dobija teleskopski produžetak sa prekusor bojevom glavom radi mogućnosti uništavanja ciljeva zaštićenih ERA reaktivnim oklopom. Već 1984. godine BGM-71D TOW2 umesto stare težine 3,9 kg dobija novu bojevu glavu od 5,9 kg sa sposobnosti probijanja 800 mm RHA oklopa dok je ugradnjom 30 % jačeg motora smanjeno vreme leta ka cilju. Takođe se uvodi novi lanser M220E4 sa termovizijskom kamerom AN/TAS-4A čija je težina porasla na 93 kg, ali se znatno poboljšala efikasnost u noćnim i lošim vremenskim uslovima.
Tu nije bio kraj modernizacijama ove već tada jedne od najrasprostranjenijih PO raketa u svetu sa 32 zemlje korisnice. Od 1987. godine uvodi se novi model BGM-71E TOW2A opremljen takođe sa teleskopskim produžetkom i novim upaljačem koji sa kašnjenjem aktivira glavnu bojevu glavu, dok se od 1989. godine ugrađuje i nova termovizijska kamera AN/UAS-12C. Najnoviji model BGM-71F TOW-2B iz 1992. godine umesto klasičnog direktnog udara na cilj poseduje top-atack profil napada na gornju površinu tenka, koja je i najslabije zaštićena, pri čemu se EFB bojeva glava aktivira prema dole. Opremljena je takozvanim pametnim upaljačem kojeg čine senzor i magnetometar za merenje nehomogenosti magnetnog polja za prepoznavanje oklopnog vozila bez obzira na ugao prilaska meti. TOW-2A i TOW-2B su opremljene reprogramibilnim digitalnim sistemom za vođenje koji je mnogo manjih dimenzija u odnosu na stare analogne što je iskorišteno za nove i veće bojeve glave.
Varijanta sa posebnom bojevom glavom za uništavanje utvrđenih ciljeva ušla je u proizvodnju 2001. godine pod oznakom BGM-71H Bunker Buster. Od 2004. godine US Army i US Marine Corps (USMC) uvode varijantu BGM-2B Aero produženog dometa na 4.500 m, a od 2006. i najnoviju BGM-2B RF opremljenu radijskim linkom za prenos upravljačkih komandi.
