FIM-92 Stinger
Pored SAD, Stinger službeno koristi 29 zemalja i neodređen broj vojnih organizacija [irom svijeta. Do danas ih je proizvedeno oko 70000 komada, a neki od osnovnih stingera su korišteni u napadima na civilne avione.
Stinger raketa može napasti ciljeve na udaljenosti od 4800 metara na nadmorskoj visini između 180 i 3800 metara. Postoji i nekoliko verzija koje se montiraju na borbena vozila (M-1097 Avenger, M6 Linebacker), takođe postoji verzija i za helikoptere koja se zove ATAS (Air-to-air Stinger). Postoji i verzija dodatne opreme na brodovima, gde služe kao dodatni deo protivvazdušne odbrane na ratnim brodovima SAD. Raketa se lansira s malim motorom na sigurnu udaljenost od strelca, a zatim se uključuje pogon na čvrsto gorivo, kao kod raketnog motora, koji raketa ubrzava do brzine od 2.2 macha. Bojeva glava je teška oko 3 kg. Stinger raketa pronalazi cilj na temelju UV i IR spektra koji čine nišanski sistem. Ovaj sistem nišanjenja je više otporan na standardne protivmere u avionima.
Proizvodnja verzije FIM-92A je započela u 1978. godine, a 1983. godine je osmišljena verzija B, a 1987. godine sistem je unapređen u C verziju. Tu je već unapred planirana buduća nadogradnja, što je kasnije za rezultat dalo verzije D i G. Verzija Stinger FIM-92E Block I je razvijena u 1995. godini. Uz poboljšani softver Stinger je mogao sad da nišani manje mete i avione s malim “potpisom”. U 2001. godini je napravljena F verzija koja ima poboljšani domet od 7600 metara. Britanske jedinice SAS su upotrebljavale rakete stinger protiv argentinskih aviona tokom Folklandskog rata. 21. maja 1982. SAS-ovci su oborili argentinski FMA IA 58 Pucará. Oboren je i helikopter Aerospatiale SA 330, ali drugim projektilom.
