„Leteća olovka“
Dornije Do 17 (nem. Dornier Do 17) je laki bombarder, proizvodio se u nemačkoj fabrici aviona Dornije. Zbog svoje vitke linije, u zemljama engleskog govornog pordučja dobio je nadimak „Leteća olovka“. Za vreme Drugog svetskog rata, bio je jedan od tri bombardera koji su činili glavni oslonac taktičkih bombarderskih snaga Luftvafea u prvim godinama rata. Relativno kratko vreme ga je koristila Luftvafe da bi bio zamenjen boljim Junkersom Ju 88. Usavršena verzija Do 215 proizvedena je u manjoj seriji, ali ni ona nije ostala dugo u upotrebi. Dornijea pokreću dva radijalna motora, ugrađena na krilima, a repne površine imaju dva vertikalna stabilizatora. Bio je popularan među svojim posadama zbog lakog upravljanja na manjim visinama što mu je omogućavalo iznenadne napade. Radi njegove tanke konstrukcije bio je manji cilj i bilo ga je teže pogoditi nego druge nemačke bombardere.
