Razarač Dubrovnik
Razarač Dubrovnik (zvanični naziv: Kraljevski brod Dubrovnik), bio je vođa flotile i prvi moderan razarač koji je izgrađen za potrebe Jugoslovenske kraljevske mornarice (JKM). Sagrađen je u škotskom brodogradilištu Yarrow Shipbuilders, u skladu sa specifičnim zahtevima JKRM. Dubrovnik je bio veliki razarač, vođa flotile, brod koji je u JKM trebalo da obavlja zadatke koje bi u drugoj mornarici obavljale lake krstarice. Sa topovima od 140 mm, skoro 10 godina je bio najbolje naoružan razarač na svetu.
Ušao je u službu JKRM 1932. godine, a kralj Aleksandar I je njime putovao u zvanične posete okolnih država koristeći ga kako bi demonstrirao jugoslovensku vojnu moć Kraljevini Italiji s kojom je Kraljevina Jugoslavija bila u konstantnom sukobu. Ostao je upamćen po tome što je upravo njime kralj Aleksandar I u oktobru 1934. otplovio za Marselj gde je ubijen. Kovčeg s kraljevim telom je Dubrovnik preneo u Jugoslaviju. Razarač Dubrovnik je tokom Aprilskog rata 1941. bio komandni brod 1. Torpedne divizije, dislocirane u Bokokotorskom zalivu. Bilo je planova da Dubrovnik i ostali ratni brodovi isplove iz zaliva i upute se ka Saveznicima, ali do ostvarenja ovih planova nije došlo. Brod, i ostatak jugoslovenske flote, su zarobili Italijani 17. aprila 1941. u Boki Kotorskoj.
Italijani su preimenovali razarač u Premuda i nakon izvršenih rekonstrukcija ušao je u operativnu upotrebu italijanske Regia Marina. Razarač je aktivno korišćen u operacijama na Sredozemlju. Služio je kao pratnja konvojima koji su putovali za Severnu Afriku te za prevoz trupa za i iz Severne Afrike. Učestvovao je i u ofanzivnim operacijama i napadima na britanske konvoje i Maltu. Usled itenzivnog korišćenja i neodržavanja razarač jula 1943. doživljava teško oštećenje pogonskih mašina te je odegljen u Đenovu na remont. Nakon kapitulacije Italije, u septembru 1943. brod, koji je bio u porcesu remonta i prenaoružavnja, preuzeli su Nemci. Premuda (bivši Dubrovnik) je bio najvažniji i najefektivniji italijanski brod-ratni plen Drugog svetskog rata.
Nemci su brod preimenovali u TA32 i izvršili dodatne rekonsturkcije i prepravke – montirali su radare i novo artiljerijsko naoružanje, pretvorivši razarač u radarski brod za noćno navođenje aviona i protivavionski brod. TA32 je učestvovao u nemačkim napadima na sevazničke snage na kopnu, ali i na moru te je korišćen za polaganje mina. Prilikom nemačkog povlačenja iz Đenove u aprilu 1945. godine, razarač TA32 je potopljen od strane sopstvene posade kako ne bi pao u ruke Saveznicima. Nakon rata olupina bivšeg razarača Dubrovnik je izvađena s dna đenovljanse luke i izrezana u staro gvožđe.
