Iz arhive: Ruski Gsh-18
Ruski pištolj neobičnog, ali genijalnog i originalnog dizajna Gsh-18, razvijen je krajem devedesetih godina 20. veka u KBP (Dizajnerskom birou za razvoj opreme) – Tula. Oznaka Gsh (GŠ) u nazivu označava početna slova imena dvojice konstruktora Grajazeva i Šipunova, koji su veoma poznati kao konstruktori serije avionskih brzometnih topova, takođe označenih njihovim inicijalima u nazivu (GSh-23, GSh-301 etc), dok 18 znači kapacitet okvira ovog modela.
Radi se o pištolju sa lakom navlakom, neobičnim i originalnim bravljenjem cevi, koji je razvijen kao vojno oružje, sposobno da probije današnju ličnu balističku zaštitu. Da bi mu obezbedili zahtevanu penetraciju, dizajneri iz KBP su zajedno sa oružjem razvili i specijalnu municiju 9×19 mm Luger/Parabellu. U pitanju je veoma brza i moćna verzija „duge devetke“ sa lakim i brzim zrnom u kome je jezgro od pancirnog čelika (4,2 g sa početnom brzinom od oko 600 m u sekundi, odnosno 65 grains sa 1970 fps), nazvanu 9 mm PBP.
Ova municija može da probije ploču mekog čelika debljine 8 mm na 20 m ili bilo koji poznati balistički zaštitni prsluk klase III na istoj udaljenosti. Rani prototipovi ovog pištolja nosili su naziv P-96, ali nisu se pokazali sjajno, tako da su vraćeni na usavršavanje, koje je završeno 1998.
Nova, usavršena verzija je uspešno prošla rigorozne vojne testove tokom 2000. i sjajno se pokazala. Ovo oružje je u manjim količinama, najpre kupilo rusko Ministarstvo unutrašnjih poslova, a ponuđeno je i za izvoz. Za sada ga niko na Balkanu nije zvanično uvezao za civilnu upotrebu, što je i razumljivo imajući u vidu učinak njegove municije na pancire (koje koriste pripadnici vojske i policije).
Boris VOJVODIĆ
foto: RosoBornexport
