Bitoljska bitka (1912.)
Bitoljska bitka je bitka vođena u Prvom balkanskom ratu (od 16–19. novembra 1912). Posle Kumanovske bitke, turska Vardarska armija povlačila se u dva pravca: Preko Velesa – Prilepa i Tetova – Kičeva prema Bitolju s namjerom, da na jakim bitoljskim položajima pruži presudnu bitku u Prvom balkanskom ratu, zbog čega je još od 20. oktobra počelo utvrđivanje bitoljskih položaja naročitim trupama (4.000 anadolskih regruta).
Pravac preko Prilepa imao je da štiti V turski korpus, VII korpus pravac preko Kičeva, a VI korpus pravac ka Solunu. Srpska I armija (u koju je ušla i moravska II), gonila je neprijatelja pravcima preko Prilepa i Kičeva, a grčka je vojska nastupala od Soluna preko Florine ka Bitolju. Poslije zaštitničkih bojeva kod Kičeva i Alinaca, 7. i 5. korpus koncentrisani su na bitoljskim položajima, a 6. korpus, pošto je potukao jednu grčku diviziju kod Banjice, ostavio je prema njima zaslon (17. nizamsku diviziju), a s ostatkom trupa doveden je na bitoljske položaje. Srpska I armija je zbog dovršetka poraza turske vardarske armije, preduzela napad na nju na tim položajima.
Najvažnija odstupnica Turaka u pravcu Albanije bio je put Bitolj – Resen na koji se izlazi južnim dijelom Bigle planine, obilazeći Oblakovski vis. Ovaj zapadni, planinski dio bojišta je teško prolazan i zbog velike visine često pod maglom. Na ovako odličnom položaju, Turci su bili vrlo dobro utvrdili maskirali na istočnom dijelu bojišta sva sela i vis Kjeromaricu. Pred početak bitke Turci su imali svega 35.000 — 36.000 ljudi, od kojih 28.000 do 30.000 boraca. Srpska I armija imala je oko 68.000 boraca (56.000 pušaka, 3.500 sabalja i 167 oruđa).
Plan Srpske I armije bio je: izvršiti napad, oslanjajući se jače na glavni operacijski pravac (Veles—Prilep, nabacujući neprijatelja uglavnom na jug, odakle je nastupala grčka vojska, i presijecajući zapadnu odstupnicu Turaka na Resen. Gubici I armije bili su: 3.230 poginulih, ranjenih i nestalih. Zarobljeno je 35 oficira i 3.365 vojnika i zaplijenjeno 57 topova. Turski gubici bili su: poginulih i ranjenih oko 6.000, sa zarobljenicima svega oko 9.400 ljudi i 57 topova.
Ishodi ove bitke bili su: Konačno proterivanje ostataka turske vojske iz Makedonije u Albaniju, gde je njeno rasulo bilo samo pitanje vremena. Ovom bitkom je završen rat u Makedoniji između Srbije i Turske. Posledice ove bitke bile su: završetak rata, a u političkom pogledu, dobijanje prava na zapadni deo Makedonije od Bitolja do Crnog Drima.