Jevrejsko stradanje
Holokost ili Šoa (u prevodu katastrofa) su nazivi sistematskog državnog progona i genocida različitih etničkih, religioznih i političkih grupa ljudi tokom Drugog svetskog rata od strane velikog germanskog Rajha i njegovih saradnika. Rani primeri Holokausta uključuju progon tokom Kristalne noći i program eutanazije „akcija T4“, koji je kasnije prerastao u upotrebu odreda smrti i koncentracionih logora, kao i masovne i centralno organizovane pokušaje da se ubiju svi mogući članovi grupa koje su nacisti napali. Među žrtvama je i 1,5 miliona dece. Holokaust je obuhvatio oko dve trećine od devet miliona Jevreja koji su ranije živeli u kontinentalnoj Evropi. Šira definicija holokausta takođe pokriva nejevrejske žrtve nacističke kampanje masovnih ubistava na osnovu bioloških faktora kao što je holokaust, na primer. Cigani, Poljaci i druge slovenske etničke grupe, kao i akcioni pacijenti T4 koji su bili mentalno i fizički onesposobljeni. Jedna šira definicija takođe obuhvata Ruse, ratne zarobljenike, homosexualce, Jehovine svedoke, crnce, disidente i političke protivnike nacista, kao i članove drugih manjinskih grupa.
Od 1941.godine. do 1945.godine. genocidi su sistematski počinjeni protiv Jevreja, što je bio deo šire inicijative koja je uključivala progon i ubistva drugih naroda Evrope. U koordinaciji Schutzstaffela (SS) pod vođstvom višeg rukovodstva Nacionalsocijalističke nemačke radničke partije (NSDAP), svaka grana birokratije u tadašnjoj Nemačkoj bila je uključena u logistiku i sprovođenje masakra. Ubistva su izvršena širom Evrope pod nemačkom okupacijom, kao i u samoj nacističkoj Nemačkoj, kao i u svim oblastima pod upravom njenih saveznika. Ostale žrtve nacističkih zločina su Poljaci, Ukrajinci, i drugi slovenski narodi; sovjetski građani i sovjetski ratni zarobljenici; komunisti; homosexualci; Jehovini svedoci i drugi. Oko 42.500 pritvorskih mesta korišćeno je za koncentraciju žrtava u svrhu vršenja najgrubljih kršenja ljudskih prava. Procenjuje se da je bilo više od 200.000 počinilaca holokausta.
Evropski Jevreji postali su glavne žrtve Holokausta, a nacisti su plan sistematskog genocida nad Jevrejima nazvali „konačnim rešenjem jevrejskog pitanja“. Usled Drugog svetskog rata, čak i samog Holokosta, prvo su u Nюrnbergu održane sudske procese u kojima su istaknuti nacisti sudili za zločine tokom rata. Kao kulturna revolucija, postojala je i denacifikacija (nem. I pre sporazuma o reparacijama između Izraela i Zapadne Nemačke. Tokom Nirnberškog procesa postojalo je i poricanje holokausta, što je rezultiralo time da su neki od ispitanika želeli da umanjuju ili prikažu holokaust kao „opravdani čin“. Dan sećanja na holokaust danas se obeležava u SAD-u i u svim evropskim državama. Veliki značaj ima United States Holocaust Memorial Museum otvoren u Washingtonu u aprilu 1993., na dan početka ustanka u Varšavskom getu.
