Šestodnevna bitka za Pariz
Liberation of Paris- bila je borba za oslobođenje francuske prestonice od nemačke okupacije u Drugom svetskom ratu. Vođena je od 19. do 25. avgusta 1944. i završena je pobedom Saveznika.
U Drugom svetskom ratu, Pariz je tokom bitke za Francusku posle evakuacije vlade (10. juna 1940) proglašen otvorenim gradom i nije bio branjen. Nemačke trupe ušle su 14. juna bez otpora u francusku prestonicu. U Parizu je sve vreme rata bilo sedište komande nemačkih okupacionih snaga u Francuskoj. Patriotske demonstracije pariskih studenata 11. novembra 1940. dovele su do nemačke oružane reakcije. Do masovnih antihitlerovskih demonstracija došlo je u Parizu i 14. jula 1941.
Tokom 1941. u Parizu se organizuju prve grupe pokreta otpora, ubrzo ujedinjenih u organizaciju Francuskih unutrašnjih snaga (Forces françaises de l’Intérieur – FFI). Broj pripadnika pokreta otpora u Parizu, i pored krvavih represalija okupatora, stalno je rastao. U Parizu je 15. marta 1944. u dubokoj ilegalnosti održan sastanak Saveta FFI, na kojem je donet akcioni program francuskog pokreta otpora.
Posle izbijanja američkih i francuskih snaga do Drea i Šartra, u Parizu je buknuo ustanak 19. avgusta 1944. Borbe su trajale do 25. avgusta, kada je francuska 2. oklopna divizija generala Leklerka ušla u prestonicu, koju su već gotovo potpuno oslobodile snage otpora.[1]
U borbama za oslobođenje Pariza, od 19. do 25. avgusta izbačeno je iz stroja preko 12.000 nemačkih vojnika (2.887 poginulih, 4.911 ranjenih i 4.312 zarobljenih), uz savezničke gubitke od 1.483 poginula i 3.477 ranjenih. Od 26. avgusta 1944. Pariz je ponovo glavni grad oslobođene Francuske.
