Metak sa ivičnim paljenjem
Rimfire cartridge, sjedinjeni metak sa metalnom čaurom i kružnom kapislom na ivici dna. Ova vrsta municije koristila se kroz istoriju za veliki broj pušaka i revolvera, a danas se koristi u SAD samo za municiju veoma malog kalibra (do 6 mm).
Do sredine 19. veka puške sprednjače punjene su posebnim zrnom i barutnim punjenjem (pakovanim u fišeke) i opaljivane tabanom. Pojava pušaka ostraguša sredinom 19. veka omogućila je upotrebu sjedinjenih metaka – sa zrnom, barutnim punjenjem i kapislom objedinjenim u čauri metka. Meci prvih masovno korišćenih ostraguša (Drajze i Šaspo) koristili su čaure od kartona, sa kapislom unutar čaure, na dnu zrna, koja se opaljivala dugačkom udarnom iglom. Samuel Pauli prvi je došao na ideju da kartonskim čaurama doda mesingano dno, sa kapislom na dnu. Prve metke sa metalnom čaurom i kružnom kapislom na ivici dna (veoma malog kalibra i slabog punjenja) proizveo je francuski puškar Luj Flober, i predstavio ih na Velikoj Izložbi u Londonu 1851. Njegov rad nastavio je američki puškar Danijel Veson (iz kompanije Smit i Veson) i do 1857. patentirao je prve uspešne metke sa ivičnim paljenjem kalibra od 0.22 inča (5.58 mm) do 0.50 inča (12.7 mm). Ovi meci su upotrebljeni u Američkom građanskom ratu (1861-1865), na američkim puškama Henri i Remington, i revolverima Smit i Veson. Nešto kasnije proizvedene su čaure sa kapislom u sredini dna, kakve su i danas.
